nieuw: 747-dubbeldeks-family-class-Auping-bedden voor Kaboom hotel (echt waar!)
deze week in ons blog: een uniek en robuust stapelbed voor 4 personen, speciaal voor LBG Hotels ontwikkeld, en ontworpen in nauwe samenwerking met Auping.
Dit keer mochten wij wel een heel tof bed ontwerpen! Want geef nu toe, wie wil er nou niet in een 4 persoons stapelbed springen. Met je ouders? Uh….kan. Of juist met je vriendinnen - en waarom stoppen we bij vier? 6, 8, 24? - nog even babbelen met LBG hotels en Auping, en een heel nieuw hotelconcept is geboren. 422 Mensen in één ruimte, waarin de matrassen tussen de brandtrappen hangen en roomservice met kabelhaspels verloopt.
Enfin, ik draaf door - dat gaan we dit jaar (vast) nog niet maken. Maar deze eerste 747-dubbeldeks-family-class-auping-bedden staan te pronken in het zojuist uitgebreide Kaboom hotel! Waarom ze dat doen vertellen ze graag zelf. En dat is nog lang niet alles dat uit deze duurzame samenwerking lijkt te komen! Daarover later meer…
INTER/ALTER
INTER/ALTER ontwerpt bijzondere interieurs (en nu dus ook stapelbedden) voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich durven onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met slimme oplossingen en voegt daarmee op creatieve wijze waarde toe in de exploitatie. Heb jij ook zo’n gek idee als LBG hotels - en zoek je een partner in crime om het uitvoerbaar te krijgen? bel dan zeker even voor een kennismaking!
ps:
Er blijkt nog een bed op wielen rond te waren door het zuiden van Limburg. Wees gerust, deze variant is uitgerust met de zachtste matrassen van Auping - en is kreukelzone-technisch de winnaar van de "NCAP2018 rolling bed contest"!
Design steeds minder vegetarisch
Deze week in ons blog: een verheugde vooruitblik op de TEFAF en hedendaagse interieurs worden steeds minder vegetarisch
Twee jaar geleden choqueerden we menig dierenactivist tijdens de TEFAF. Onze sierlijk gevormde lampen (foto) en andere lichtobjecten uit gerecupereerde diereningewanden trokken veel bekijks. Maar zorgden ook voor afschuw en walging nadat bleek dat het zojuist bewonderde materiaal afkomstig was uit slachtafval. Het verschil dat de context kon maken in de beoordeling van een materiaal vonden wij fascinerend. Even leek het dat dit soort experimenten beter worden geconsumeerd onder de noemer “kunst”. Onze eet-cultuur en het over-consumentisme bevragen door hergebruik van haar afval is daar niet zo vreemd. Maar om een omgekeerde maag boven de eettafel te hangen leek toch een stap te ver.
post-mortem
Inmiddels lijkt het tij te keren. Zoals je vast al hebt opgemerkt waren opgezette dieren nog nooit zo populair en het vak van de preparateur viert hoogtij. Zelfs bij mijn kapper word ik vrolijk verwelkomd door een twee meter hoge struisvogel (die tweemaal terug moest omdat de kleur van de poten niet match-te met het interieur) en in het museum trotseerde ik onlangs een hele kolonie nieuwe diersoorten die Darwin negeren - post mortem ineen gefabriekt, wel te verstaan. En daar blijft het niet bij! Behang uit massaal gekweekte Talapia-huid (want daar hebben we veel van) en kinderfauteuils uit kattenbont zijn inmiddels prima leverbaar. Hoe exotischer, hoe beter - we lijken het pre-museum tijdperk weer opnieuw te beleven, waarin welgestelden hun wereldse karakter en exquise smaak doen presenteren middels een indrukwekkende verzameling rariteiten.
tefaf
Met kennis van deze ontwikkelingen in de sector, verheug ik mij op de aankomende opening van de belangrijkste kunstbeurs die ons land kent. Ik verwacht handgewalste Bengaalse tijgers voor de open haard, jurken-van-gedroogde-goudvis-pailletjes en uiteraard een hernieuwde versie van het (inmiddels iconische) levende behang dat we allemaal zo koesteren. Als ik een ding zou moeten voorspellen over de trend die langzaamaan wordt geaccepteerd, is dat onze hedendaagse interieurs bij lange na niet meer zo vegetarisch zijn.
INTER/ALTER
INTER/ALTER ontwerpt bijzondere interieurs en meubels voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich durven onderscheiden. Het buro heeft een gezonde voorliefde voor nieuwe materialen en/of afwijkend materiaalgebruik, en schuwt het gebruik hiervan dan ook zeker niet.
Opgeleverd: The Broth Bar
Een nieuw project opgeleverd: The Broth Bar in Maastricht.
Eindelijk mochten ze open gaan; ons ontwerp voor een take-away-bouillonbar-met-leuk-winkeltje-en-doe-het-zelf-automaat-op-straat-concept. The Broth Bar is een nieuw soort mengvorm tussen keuken, winkel en restaurant. En zo is ze ook vormgegeven; best kans dus dat je dus even opzij moet voor een horde winkelende foodies, terwijl je heerlijk onderuitgezakt midden in het gangpad bleek te zitten. Om een teveel aan mogelijke collisies te voorkomen hebben we er uiteindelijk wel een beetje structuur in gebracht. Maar het blijft een raar gezicht als de caissière in de soep staat te roeren, welke overigens overheerlijk smaakt!
“Dit was enkel mogelijk dankzij het lef, de oprechte interesse maar vooral de ontembare passie van die jongens van INTER/ALTER”
The Broth bar: zelfs de caissière staat in de soep te roeren
Nu het stof lijkt te zijn verdwenen durf ik het eindelijk hardop te zeggen; Maastricht krijgt er aanstaande woensdag (27-9) een overheerlijk (sorry: mening) blurring project bij. Voor de leek, “blurring” is de term die gebruikt wordt voor het combineren van retail met een vorm van horeca (of andersom). Branchevervaging volgens de overheid, en dat mag niet – Tegelijk een welkome verandering in ons winkelschap, die structureel lijkt te worden. Groot warenhuizen hebben er al sinds jaar en dag baat bij. Dat het intussen verrassende combinaties teweeg brengt is te danken aan de steeds toenemende inventiviteit en lef van onze ondernemers. Iets waar wij trots op zijn!
Zo ook hier - maanden na overleg, onderhandelingen en vergunningsaanvragen lijkt het er dan toch eindelijk op dat ons ontwerp voor een take-away-bouillonbar-met-leuk-winkeltje-en-doe-het-zelf-automaat-op-straat-concept nu eindelijk open gaat. The Broth Bar is een nieuw soort mengvorm tussen keuken, winkel en restaurant. En zo is ze ook vormgegeven; best kans dus dat je dus even opzij moet voor een horde winkelende foodies, terwijl je heerlijk onderuitgezakt midden in het gangpad bleek te zitten. Om een teveel aan mogelijke collisies te voorkomen hebben we er uiteindelijk wel een beetje structuur in gebracht. Maar het blijft een raar gezicht als de caissière in de soep staat te roeren, welke overigens overheerlijk smaakt!
Succes met de laatste loodjes beste brothbabes, en voor u alvast een smakelijke goede gezondheid!!
InterAlter interieurarchitecten ontwerpt bijzondere interieurs voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich willen onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met marketing tactieken en weet zo de commerciële belangen van hun klanten te omarmen. Lees meer over interAlter op www.interalter.nl
lees ook ons vorige blog over the Broth bar: https://www.interalter.nl/blog/2016/8/10/mondkapjes-in-wyck
meer over The Broth Bar:
adres: Hoogbrugstraat 43A
6221 CP Wijck Maastricht
www.thebrothbar.nl
Opgeleverd: MABI City Centre Hotel
Opgeleverd: totaal verknipt interieur voor nieuw hotel!
Het voormalige Maastrichtse cinema theater aan de Kleine Gracht was al eerder herbestemd tot hotel. Wij mochten dat proces nog eens helemaal overdoen - In ons ontwerp hebben wij getracht om het gevoel van "toen" voelbaar te laten zonder letterlijk te worden. hieronder leest u de aanleiding en het ontstaan van het nieuwe interieurconcept voor dit verknipte hotel;
Dit project is genomineerd voor de Entree Magazine Hospitality Awards, in de categorie "best hotel concept".
Maestricht, 1 November 1922
Een rijk pluimage aan karakteristieke figuren vult de Salon na afloop van het Matinee. Het geurt naar exotische tabak en parfum. En er heerst een ontspannen sfeer, zoals je die enkel kent onder oude bekenden. De draaideur staat nooit stil en de avondgasten druppelen gestaag binnen terwijl hun rijtuigen wordt weggezet. Ze mengen zich met hen die juist de grote zaal verlaten hebben. Over en weer wordt de voorstelling besproken en geanalyseerd. “De oorspronkelijke film zou 29 minuten langer duren” weet iemand te vertellen. Het was een liefdesverhaal met Clara Bow in de hoofdrol… Ze kwam niet in beeld. Een speculatieve sessie over de gefragmenteerde film en bijbehorende blinde vlekken volgt. Niemand weet eigenlijk precies wat er is gebeurd, of waarom. Maar dat lijkt niet te deren. Het kristal wordt nogmaals bijgevuld en sigarendozen worden doorgegeven.
Dit is waarom gasten naar de Mabi kwamen; niet zozeer voor de film. Die overigens altijd voortreffelijk gekozen was. Maar voor de sociale component, de gastvrijheid, en haar uitmuntende stijl en klasse.
Mabi verzorgde steeds het juiste onderwerp van gesprek doordat ze haar films uitgebreid liet toetsen en knippen door de strengste discipelen van het Bisdom. Die onbewust en onbedoeld hiermee het tegenovergestelde effect bereikten. De films worden korter, en daarmee de fantasieën groter. Mabi vaart er wel bij en geniet ook nog eens een uitmuntende naam. Het groeide uit tot een situatie waarin de film steeds minder belangrijk werd, en gastvrijheid en gastbeleving de boventoon gingen voeren. Het huidige hotel is daar het resultaat van.
Chique, dandy en een tikkeltje verknipt.
Opgeleverd: beursstand MOSA
Ontwerp Beurstand voor MOSA tijdens Designers Saterday
Langenthal Zwitserland, 2016
Beurstand MOSA tijdens Designers Saterday
Langenthal Zwitserland, 2016
Voor deze beurs haalde de Maastrichtse tegelfabriek een onderschoven kindje uit de kast - MOSA Colors. Wat is dat toch in die bouwsector, waar grijs, grijsbruin en zwart lijken te domineren - Tijd om te laten zien hoeveel kleur kan betekenen.
Toepasselijk genoeg mochten wij het gebruik en ontstaan van de gebruikte MOSA Colors serie op een fantastische, en bijna onwereldse, wijze presenteren in een voormalige verffabriek in Zwitserland.
Opgeleverd: cafe/manger le Fernand
ontwerp bar en restaurant
Maastricht, 2017
ontwerp bar en restaurant
Maastricht, 2017
Een beetje illegaal is altijd spannend. Deze mediteraanse kok, op zoek naar horeca ruimte, vond zijn oplossing in een voormalige bar in het centrum van Maastricht. Met een keuken van amper 2 vierkante meter weet hij al zijn gasten te verrassen. We hebben zijn cuisine, zonder bouwkundige ingrepen, weten te transformeren naar het belangrijkste item in deze voormalige bar (die geen restaurant mag heten). Zittend aan de toog, heb je het beste zicht op Fernand zelf. Een ontwerp dat samen met de exploitant tot stand gekomen is - Chapeau Fernand! (en bon appetit).
mondkapjes in wyck?
Jajaja, er zal wat stof gaan oplaaien de komende periode. Dat heb je nou eenmaal als je met mergel loopt te sjouwen. Maar ondanks de geplande bouwkundige wijzigingen binnen dit rijksmonument, is het niet de fysieke verbouwing, maar de veelheid aan vergunningen en ontheffingen die het stof zal doen bewegen.
Je raadt het vast al; Maastricht krijgt er wederom een fenomenaal (sorry: mening) blurring project bij. Voor de leek, “blurring” is de term die gebruikt wordt bij het combineren van retail met een vorm van horeca.
Een welkome verandering, in ons winkelschap, die structureel lijkt te worden. Groot warenhuizen hebben er al sinds jaar en dag baat bij. Dat het intussen verrassende combinaties teweeg brengt is te danken aan de steeds toenemende inventiviteit van onze ondernemers. Iets waar wij trots op mogen zijn!
Zo ook hier - maanden na overleg, onderhandelingen en vergunningsaanvragen lijkt het er dan toch eindelijk op dat onze take-away-bouillonbar-met-leuk-winkeltje-en-doe-het-zelf-automaat-op-straat-concept nu eindelijk uitgevoerd gaat worden.
Het is nog even wachten voordat u kunt genieten van de geur van verse bouillon in deze straat. Het ambtelijk apparaat beweegt wel, maar nog niet zo snel. Tot die tijd raad ik u aan om uw mondkapje gewoon nog even op te houden. Alvast excuses voor de overlast!
INTER/ALTER ontwerpt interieurs voor de zakelijke markt.
opgeleverd: Darq
Ontwerp mengvorm (blurring) tussen coffeebar en chocolatier
Maastricht, 2016
Ontwerp mengvorm (blurring) tussen coffeebar en chocolatier
Maastricht, 2016
Blurring gaat over buiten hokjes denken. Met als resultaat vaak hele logische combinaties die op een of andere manier in onze huidige wet- en regelgeving nog niet mogelijk waren. In dit geval een traktatie voor je zintuigen! En dat was ook het uitgangspunt voor ons als ontwerpers. Cocao overdose! Maar dan wel gedistingeerd. Je stapt een luxe chocoladebar binnen - daar mocht geen twijfel over bestaan. De geur van chocolade is vanzelfsprekend, maar van niet te onderschatten waarde voor het interieur. Combineer dat met de ultra matte bruintinten en het kado-papiertje als print in de meubels en je bent verkocht. Knappe gast, als je hier nog aan de verleiding kunt weerstaan. Leuk om te weten is dat we qua licht en opzet de basis van een juwelierszaak hebben gebruikt. Wat hier wordt bereid gaat verder dan een bonbon - Dit is ambacht pur sang!
Vers opgeleverd: SAP bagel & juicebar
Onze ontbijtcultuur lijkt te veranderen. Steeds vaker laten we de cornflakes staan en kiezen we voor een ontbijt buiten de deur. Een snelle grab-and-go maaltijd tussen trein en bestemming versus langzaam wakker worden met het laatste nieuws, of lekker efficiënt als eerste zakelijke afspraak. Ik zie de ontbijters bijna dagelijks toenemen. ’s Ochtends eten buiten de deur lijkt langzaam te passen in onze dag-dagelijkse rituelen.
Het is dan ook niet gek dat ondernemer Johnny Ma (ook bekend van restaurant Umami in Maastricht) kans zag voor zijn nieuwe horeca concept. Intussen is SAP bagel & juice bar een feit en heeft Wyck er een bijzondere ontbijt en lunchplek bij.
INTER/ALTER mocht het interieur van deze nieuwe hotspot ontwerpen en kreeg daarin de nodige vrijheid en vertrouwen. Het ontwerp is gebaseerd op het idee van een versmarkt - waar een enorme hoeveelheid groente en fruit (ja, groente!) kleurrijk en fantasievol aan je wordt gepresenteerd middels een nieuw ontworpen wandmeubel. En net als op de de markt, is je display je voorraad. verser, en eerlijker bestaat niet. Alle benodigde ingrediënten zijn binnen handbereik in die veertien meter lange wand. En het werkt! Ik zie gasten letterlijk de gewenste groente en fruit aanwijzen, waarna ze vrolijk toekijken hoe hier langzaam vers sap uit geperst wordt - langzaam, want langzaam juicen, heb ik me laten vertellen, geeft de beste smaak.
Maastricht heeft er een toffe nieuwe ontbijt- en lunchplek bij - ga snel langs en laat ons weten wat je van ons ontwerp vindt via Instagram of Facebook. Je vindt SAP bagel & juice bar aan de stationstraat 8 op minder dan 1 minuut lopen vanaf het centraal station van Maastricht.
INTER/ALTER bijzondere interieurs voor de zakelijke markt. Wij werken voornamelijk voor ondernemers die zich willen onderscheiden van de concurrentie. Wij bestaan uit een vast team interieurarchitecten en bouwkundigen dat graag werkt met wisselende externe talenten. Ons buro is daardoor een dynamische werkplek waar een steeds groter wordende groep creatievelingen meewerkt aan de meest uiteenlopende projecten.
Voor dit specifieke project hebben wij de eer gehad om samen te mogen werken met interieurarchitect Sanne Janssen, en illustrator Nancy North.
fotografie: Anne Jannes
Opgeleverd: SAP Juice Bar
ontwerp: SAP juice and bagelbar
Maastricht, 2016
ontwerp: SAP juice and bagelbar
Maastricht, 2016
InterAlter mocht het interieur van deze nieuwe hotspot ontwerpen en kreeg daarin de nodige vrijheid en vertrouwen. Het ontwerp is gebaseerd op het idee van een versmarkt - waar een enorme hoeveelheid groente en fruit (ja, groente!) kleurrijk en fantasievol aan je wordt gepresenteerd middels een nieuw ontworpen wandmeubel. En net als op de de markt, is je display je voorraad. verser, en eerlijker bestaat niet. Alle benodigde ingrediënten zijn binnen handbereik in die veertien meter lange wand. En het werkt! Ik zie gasten letterlijk de gewenste groente en fruit aanwijzen, waarna ze vrolijk toekijken hoe hier langzaam vers sap uit geperst wordt - langzaam, want langzaam juicen, heb ik me laten vertellen, geeft de beste smaak.
Kaboom hotel goes viral
InterAlter was asked to come up with a distinctive hotel concept. The design needed to incorporate the history of the existing building and the dynamic environment, bring the outside in, create rooms for more than two people, and lead to a scalable product that could be applied in different cities.
Het hele verhaal; Kaboom Hotel
Het nieuwe hotel, tegenover het centraal station van Maastricht, opende haar deuren deze zomer. Achter de karakteristieke gevels is een compleet nieuw gebouw verrezen. Het ontwerp van inter/alter neemt de grandeur van Wyck en het karakter van de stad mee naar binnen. “Het contrast kan niet groter: nieuw achter oud, grandeur versus low cost. Ik heb genoten”, aldus Haan.
concept
De ontwerpvraag was duidelijk: een interieur voor een low cost hotel (no nonsense, efficiënt in gebruik en slim in het onderhoud), dat past bij het eigenzinnige karakter van de opdrachtgever. Het resultaat is één grote contradictie. Het standaard idee van een ‘budgethotel’ wordt volledig met de grond gelijk gemaakt. Het interieur is geïnspireerd op een historisch Frans hotel en duidelijk voelbaar uitgewerkt vanuit het functionele denken van een budgethotel. Zo is vorm gegeven aan een nieuw hotelconcept; “grandeur versus low cost” .
interieur
Naast het narratieve deel, zijn er zowel technische als bedrijfseconomische randvoorwaarden aan een ontwerp, en dat maakt de uitdaging voor de interieurarchitect des te groter. Roger Haan beseft als geen ander dat hij werkt “in opdracht” en “ten dienste van” . “Uiteindelijk hebben we te maken met een onderneming waar geld verdiend moet worden. En dat het een duurzaam low cost hotel moest worden, maakte de opdracht alleen maar interessanter”.
De primaire bescherming van de wanden is daardoor geworden tot een van de meest in het oog springende elementen in het interieur. Het “behang” refereert naar een oude “chique” vanuit de nieuwe budget vriendelijke situatie. eenvoud en grandeur worden hier letterlijk tegenover elkaar geplaatst. In dit motief wordt vanuit het verleden een brug gemaakt naar het Maastricht van nu. Tradities gekoppeld aan kunst, cultuur en het leven in het hedendaagse Maastricht.
Het meubilair daarentegen is dan weer puur functioneel en duurzaam, een tegenoffensief voor de florale storm die het grafische werk teweeg brengt.
Net als de lichtplannen, geen overdaad, maar gewoon licht waar je het nodig hebt. Zoals in de gangen enkel de portieken bij iedere kamerdeur zijn aangelicht. “Dat geeft een veel dynamischer lichtbeeld. En je gaat zo vanzelf zachter praten in de verkeersruimten, maar daar is ook het akoestisch plafond en het kleurgebruik debet aan”.
Ik wilde vooral de contradictie aansterken tussen het hedendaagse economisch verantwoord denken en het rijke gevoel van het oude Wyck. Daardoor zijn er veel standaard materialen gebruikt maar door ze net op een andere manier te gebruiken ontstaat een associatie naar een hele andere tijd.
“zijn” Kaboom
Inmiddels is het hotel meer dan een project. Het hele bouw- en ontwerpproces is zo intensief geweest dat Roger met recht mag spreken van “zijn” Kaboom. Het interieurconcept is volledig geadapteerd door de medewerkers en doet inmiddels dienst als algehele bedrijfsfilosofie. Waardoor de contradictie nu een totaal beleving wordt - Kaboom staat voor de clash, de bang, de controverse. je zou het een hotel in de klassieke zin van het woord kunnen noemen. Maar dan met een twist anno nu. Het is een state-of-mind, een nieuwe manier van hospitality die past bij het hotel van vandaag en haar gasten.
Opgeleverd: Kaboom hotel
een nieuw soort accommodatie: het budget hotel met grandeur
ontwerp Kaboom budgethotel
Maastricht, 2015
De ontwerpvraag was hard en duidelijk: een interieur voor een low cost hotel (no nonsense, efficiënt in gebruik en slim in het onderhoud), dat past bij het eigenzinnige karakter van de opdrachtgever. Het resultaat is één grote contradictie. Het standaard idee van een ‘budgethotel’ wordt volledig met de grond gelijk gemaakt. Het interieur is geïnspireerd op een historisch Frans hotel en duidelijk voelbaar uitgewerkt vanuit het functionele denken van een budgethotel. Zo is vorm gegeven aan een nieuw hotelconcept; “grandeur versus low cost”
