Oud Engels - Fris vertaald naar het Nederlands
opgeleverd: een piekfijn kantoor waarin traditie en vernieuwing samenkomen!
Soms mag een kantoor iets meer zijn dan alleen een werkplek. En al helemaal bij Verhagen Makelaars in Waalre, waarvoor we onlangs een nieuw interieur hebben mogen ontwerpen en opleveren. Met een voorkeur voor traditioneel oud Engels én modern (Nederlandse) design werden we op pad gestuurd. Het kantoor mocht vooral niet oubollig worden, niet te zakelijk maar zeker ook geen huiskamer.
Thuis
Terwijl je bij deze makelaars toch echt een beetje thuis komt. En dat mag ook wel want het gaat immers over huisvesting, of gewoon wonen. En of dat nu een laat 19e eeuwse villa betreft in hartje Waalre of een moderne studio in centrum Eindhoven, doet er dan niet toe. Wonen kies je op gevoel, op vertrouwen, en zo kies je je makelaar ook. Het interieur biedt dan ook de mogelijkheid om per gesprek kunnen kiezen hoe zakelijk - of juist vertrouwd - je wilt gaan zitten; Een voorzichtige verkenning van de hypothecaire opties kan heel zakelijk tegen-over-elkaar plaatsvinden. Terwijl meer gevoelsmatige afwegingen vooral met elkaar (en dus minder formeel) geschieden (eventueel eindigend met een feestelijke sigaar op de bank). De vertrouwdheid van thuis, maar dan op kantoor.
Interieur
Het nieuwe interieur kenmerkt zich door een frisse vertaling van Engelse stijl elementen. Hierdoor passen de gebruikte klassieke objecten prima in een overwegend strak moderne omgeving. De twee totaal verschillende werelden maken dit kantoor nog steeds een vertrouwde omgeving voor haar traditionele cliënteel, zonder een nieuwe lichting Young-Urban-Professionals te schuwen.
InterAlter
Interalter is een jong, energiek en vooral enthousiast ontwerpburo voor interieurs, meubels en bijzondere (beurs) objecten. We werken voor ondernemers, bedrijven en gemeenten - en zien kansen, waar anderen enkel problemen ondervinden. We bijten ons graag vast in de ontwerpvraag en in de praktische behoeften om vernieuwende interieurs te realiseren (die vooral ook zakelijk slim kunnen functioneren).
nieuw: 747-dubbeldeks-family-class-Auping-bedden voor Kaboom hotel (echt waar!)
deze week in ons blog: een uniek en robuust stapelbed voor 4 personen, speciaal voor LBG Hotels ontwikkeld, en ontworpen in nauwe samenwerking met Auping.
Dit keer mochten wij wel een heel tof bed ontwerpen! Want geef nu toe, wie wil er nou niet in een 4 persoons stapelbed springen. Met je ouders? Uh….kan. Of juist met je vriendinnen - en waarom stoppen we bij vier? 6, 8, 24? - nog even babbelen met LBG hotels en Auping, en een heel nieuw hotelconcept is geboren. 422 Mensen in één ruimte, waarin de matrassen tussen de brandtrappen hangen en roomservice met kabelhaspels verloopt.
Enfin, ik draaf door - dat gaan we dit jaar (vast) nog niet maken. Maar deze eerste 747-dubbeldeks-family-class-auping-bedden staan te pronken in het zojuist uitgebreide Kaboom hotel! Waarom ze dat doen vertellen ze graag zelf. En dat is nog lang niet alles dat uit deze duurzame samenwerking lijkt te komen! Daarover later meer…
INTER/ALTER
INTER/ALTER ontwerpt bijzondere interieurs (en nu dus ook stapelbedden) voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich durven onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met slimme oplossingen en voegt daarmee op creatieve wijze waarde toe in de exploitatie. Heb jij ook zo’n gek idee als LBG hotels - en zoek je een partner in crime om het uitvoerbaar te krijgen? bel dan zeker even voor een kennismaking!
ps:
Er blijkt nog een bed op wielen rond te waren door het zuiden van Limburg. Wees gerust, deze variant is uitgerust met de zachtste matrassen van Auping - en is kreukelzone-technisch de winnaar van de "NCAP2018 rolling bed contest"!
Vaarwel lieve tapkast
Deze week in ons blog; een bijna chirurgische ingreep in het hart van een kroeg - met de complimenten van MOSA.
Buiten waait de wind gemeen hard en er vliegen nog net geen koeien door de lucht. Ik ben ervan overtuigd dat dat eerder komt door het tekort aan koeien in het centrum van de stad, dan aan het weer. Ik heb een vroege afspraak in een kroeg (dat is dan weer het voordeel van mijn vak) - en ik ben blij als ik doorweekt en voorzien van een coupe-venteux het etablissement veilig bereik. Het donker-eiken-bar-meubel stemt me gelukkig. "Gelukkig" omdat ik mijzelf daar mag warmen aan een dampende kop koffie die op dat moment wordt ingeschonken. Maar vooral gelukkig omdat ik weet dat dat meubel zelf het onderwerp van gesprek gaat zijn. Eerder die week ontvingen wij namelijk een vraag van de eigenaars; “of we ook eens wilden nadenken over een bar?” En daar stond ze dan; noestig, glimmend, donkerbruin en geïmpregneerd door jarenlang gebruik……wetende dat haar tijd was gekomen.
“tijden veranderen - en interieurs gaan mee...”
Het omringende interieur was door het jonge Frans/Nederlandse-ondernemerskoppel al voorzichtig opgefrist. Wat eerst een donkerbruine kroeg was, begon steeds meer te lijken op een stijlvolle eetgelegenheid voor het hele gezin. Een plek voor een zakelijke of politieke (pal naast het stadhuis gelegen) babbel. En nu, vijf jaar na de overname, resteert enkel nog de tapkast. Ze keek bijna ongelukkig, een beetje verward, misplaatst - en weigerde steevast om te matchen met haar nieuwe omgeving. Ondanks de liefdevolle bijenwas, ondanks het dagelijkse polieren en ondanks de vaste stamgasten die wel met de tijd waren meegegaan. Voor haar was het nu tijd om te gaan. Tussen kap en vuurkorf had ze zich geliefd gemaakt. Voor de kastelein als werkbank en voor de gast als eeuwige steun en toeverlaat. Maar tijden veranderen - en interieurs gaan mee…
Op visite
De koffie verwarmde mijn innerlijk ik - terwijl ik luisterde naar de enthousiaste ideeën (en idealen) van deze ondernemers. De tijd van sec “kroeg” was voorbij. Vandaag de dag schenken ze versgemalen koffie en bakken hartstochtelijke vlaaien. Ze verrassen de Bourgondiër met een internationale keuken en dito kok. Nee, dit mag geen kroeg meer heten - en ik moet er alles aan gaan doen om dat “cuisine” gevoel verder uit te werken. Ik mag helemaal niet meer spreken van bar, bier, tap of lekbak (desondanks dat ze er wel in moeten zitten) - ik moet spreken van een keuken, een eiland, een hakblok en desnoods een tosti-ijzer. Dit moet een soort van “op visite” gevoel krijgen. Niet “thuis”, verwar die twee niet: thuis is pantoffels, pyjama en zelf afwassen. Dit moet gastvrijheid pur sang worden. Een nieuwe wind waait inmiddels ook door Kerkrade, succes in de keuken Suus!
INTER/ALTER
INTER/ALTER ontwerpt bijzondere interieurs (en dus ook tapkasten) voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich durven onderscheiden. Herken je bovenstaande situatie?Heb je ook een spreekwoordelijke olifant in je kamer, of wil je er een? Neem dan zeker contact met ons op!
Met speciale dank aan Andres Lautenbach, onze interieurbouwer, voor zijn eeuwig durend geduld, en sublieme tegelwerk (met de complimenten van de MOSA zelf!).
fotografie: MOSA
Opgeleverd: The Broth Bar
Een nieuw project opgeleverd: The Broth Bar in Maastricht.
Eindelijk mochten ze open gaan; ons ontwerp voor een take-away-bouillonbar-met-leuk-winkeltje-en-doe-het-zelf-automaat-op-straat-concept. The Broth Bar is een nieuw soort mengvorm tussen keuken, winkel en restaurant. En zo is ze ook vormgegeven; best kans dus dat je dus even opzij moet voor een horde winkelende foodies, terwijl je heerlijk onderuitgezakt midden in het gangpad bleek te zitten. Om een teveel aan mogelijke collisies te voorkomen hebben we er uiteindelijk wel een beetje structuur in gebracht. Maar het blijft een raar gezicht als de caissière in de soep staat te roeren, welke overigens overheerlijk smaakt!
“Dit was enkel mogelijk dankzij het lef, de oprechte interesse maar vooral de ontembare passie van die jongens van INTER/ALTER”
Opgeleverd: MABI City Centre Hotel
Opgeleverd: totaal verknipt interieur voor nieuw hotel!
Het voormalige Maastrichtse cinema theater aan de Kleine Gracht was al eerder herbestemd tot hotel. Wij mochten dat proces nog eens helemaal overdoen - In ons ontwerp hebben wij getracht om het gevoel van "toen" voelbaar te laten zonder letterlijk te worden. hieronder leest u de aanleiding en het ontstaan van het nieuwe interieurconcept voor dit verknipte hotel;
Dit project is genomineerd voor de Entree Magazine Hospitality Awards, in de categorie "best hotel concept".
Maestricht, 1 November 1922
Een rijk pluimage aan karakteristieke figuren vult de Salon na afloop van het Matinee. Het geurt naar exotische tabak en parfum. En er heerst een ontspannen sfeer, zoals je die enkel kent onder oude bekenden. De draaideur staat nooit stil en de avondgasten druppelen gestaag binnen terwijl hun rijtuigen wordt weggezet. Ze mengen zich met hen die juist de grote zaal verlaten hebben. Over en weer wordt de voorstelling besproken en geanalyseerd. “De oorspronkelijke film zou 29 minuten langer duren” weet iemand te vertellen. Het was een liefdesverhaal met Clara Bow in de hoofdrol… Ze kwam niet in beeld. Een speculatieve sessie over de gefragmenteerde film en bijbehorende blinde vlekken volgt. Niemand weet eigenlijk precies wat er is gebeurd, of waarom. Maar dat lijkt niet te deren. Het kristal wordt nogmaals bijgevuld en sigarendozen worden doorgegeven.
Dit is waarom gasten naar de Mabi kwamen; niet zozeer voor de film. Die overigens altijd voortreffelijk gekozen was. Maar voor de sociale component, de gastvrijheid, en haar uitmuntende stijl en klasse.
Mabi verzorgde steeds het juiste onderwerp van gesprek doordat ze haar films uitgebreid liet toetsen en knippen door de strengste discipelen van het Bisdom. Die onbewust en onbedoeld hiermee het tegenovergestelde effect bereikten. De films worden korter, en daarmee de fantasieën groter. Mabi vaart er wel bij en geniet ook nog eens een uitmuntende naam. Het groeide uit tot een situatie waarin de film steeds minder belangrijk werd, en gastvrijheid en gastbeleving de boventoon gingen voeren. Het huidige hotel is daar het resultaat van.
Chique, dandy en een tikkeltje verknipt.
Opgeleverd: beursstand MOSA
Ontwerp Beurstand voor MOSA tijdens Designers Saterday
Langenthal Zwitserland, 2016
Beurstand MOSA tijdens Designers Saterday
Langenthal Zwitserland, 2016
Voor deze beurs haalde de Maastrichtse tegelfabriek een onderschoven kindje uit de kast - MOSA Colors. Wat is dat toch in die bouwsector, waar grijs, grijsbruin en zwart lijken te domineren - Tijd om te laten zien hoeveel kleur kan betekenen.
Toepasselijk genoeg mochten wij het gebruik en ontstaan van de gebruikte MOSA Colors serie op een fantastische, en bijna onwereldse, wijze presenteren in een voormalige verffabriek in Zwitserland.
Opgeleverd: cafe/manger le Fernand
ontwerp bar en restaurant
Maastricht, 2017
ontwerp bar en restaurant
Maastricht, 2017
Een beetje illegaal is altijd spannend. Deze mediteraanse kok, op zoek naar horeca ruimte, vond zijn oplossing in een voormalige bar in het centrum van Maastricht. Met een keuken van amper 2 vierkante meter weet hij al zijn gasten te verrassen. We hebben zijn cuisine, zonder bouwkundige ingrepen, weten te transformeren naar het belangrijkste item in deze voormalige bar (die geen restaurant mag heten). Zittend aan de toog, heb je het beste zicht op Fernand zelf. Een ontwerp dat samen met de exploitant tot stand gekomen is - Chapeau Fernand! (en bon appetit).
opgeleverd: Darq
Ontwerp mengvorm (blurring) tussen coffeebar en chocolatier
Maastricht, 2016
Ontwerp mengvorm (blurring) tussen coffeebar en chocolatier
Maastricht, 2016
Blurring gaat over buiten hokjes denken. Met als resultaat vaak hele logische combinaties die op een of andere manier in onze huidige wet- en regelgeving nog niet mogelijk waren. In dit geval een traktatie voor je zintuigen! En dat was ook het uitgangspunt voor ons als ontwerpers. Cocao overdose! Maar dan wel gedistingeerd. Je stapt een luxe chocoladebar binnen - daar mocht geen twijfel over bestaan. De geur van chocolade is vanzelfsprekend, maar van niet te onderschatten waarde voor het interieur. Combineer dat met de ultra matte bruintinten en het kado-papiertje als print in de meubels en je bent verkocht. Knappe gast, als je hier nog aan de verleiding kunt weerstaan. Leuk om te weten is dat we qua licht en opzet de basis van een juwelierszaak hebben gebruikt. Wat hier wordt bereid gaat verder dan een bonbon - Dit is ambacht pur sang!
Opgeleverd: lobby hotel Qbic Amsterdam
ontwerp lobby en entree voor Qbic hotel
WTC Amsterdam, 2016
ontwerp lobby en entree voor Qbic hotel
WTC Amsterdam, 2016
Qbic, geroemd om haar kubistische alles-in-een-plug-and-play hotelkamer oplossingen onderging een drastische huisstijl wijziging vanuit de hoofdvestiging in Londen. Wij mochten in deze stijl wijzigingen doorvoeren voor de Amsterdamse vestiging. Een stijlontwerp waarin we het Bonte Amsterdamse hebben mogen combineren met onze ideeën over gastvrijheid.
Opgeleverd: SAP Juice Bar
ontwerp: SAP juice and bagelbar
Maastricht, 2016
ontwerp: SAP juice and bagelbar
Maastricht, 2016
InterAlter mocht het interieur van deze nieuwe hotspot ontwerpen en kreeg daarin de nodige vrijheid en vertrouwen. Het ontwerp is gebaseerd op het idee van een versmarkt - waar een enorme hoeveelheid groente en fruit (ja, groente!) kleurrijk en fantasievol aan je wordt gepresenteerd middels een nieuw ontworpen wandmeubel. En net als op de de markt, is je display je voorraad. verser, en eerlijker bestaat niet. Alle benodigde ingrediënten zijn binnen handbereik in die veertien meter lange wand. En het werkt! Ik zie gasten letterlijk de gewenste groente en fruit aanwijzen, waarna ze vrolijk toekijken hoe hier langzaam vers sap uit geperst wordt - langzaam, want langzaam juicen, heb ik me laten vertellen, geeft de beste smaak.
Opgeleverd: Kaboom hotel
een nieuw soort accommodatie: het budget hotel met grandeur
ontwerp Kaboom budgethotel
Maastricht, 2015
De ontwerpvraag was hard en duidelijk: een interieur voor een low cost hotel (no nonsense, efficiënt in gebruik en slim in het onderhoud), dat past bij het eigenzinnige karakter van de opdrachtgever. Het resultaat is één grote contradictie. Het standaard idee van een ‘budgethotel’ wordt volledig met de grond gelijk gemaakt. Het interieur is geïnspireerd op een historisch Frans hotel en duidelijk voelbaar uitgewerkt vanuit het functionele denken van een budgethotel. Zo is vorm gegeven aan een nieuw hotelconcept; “grandeur versus low cost”
