We zijn de connectie met de natuur kwijt!

Logisch verstand

We weten allemaal dat een frisse neus halen gezond is, dat kinderen liefst buiten spelen als het regent en dat er onder de boom een heerlijke schaduwplek rust. Toch is luchtdicht bouwen inmiddels wet, willen we regenwater liefst niet binnen krijgen en kappen we direct alle bomen op het perceel - opdat we maar zoveel mogelijk zon vangen kunnen. Floor Kruitz ziet het graag anders…

Interview met Floor Kruitz
Deze zomer rondde Floor Kruitz (1996) haar master studie interieurarchitectuur af aan de kunstacademie te Maastricht. Achter een verlegen lachje schuilt een hoofd vol ideeën en theorieën. Enthousiast legt ze haar drijfveer aan mij uit; “We zijn de connectie met de natuur kwijt”, aldus Kruitz.  Tuurlijk kun je een cactus op de vensterbank plaatsen en een beetje sedum op je dak toestaan. Maar eigenlijk schuiven we eerst hardhandig de natuur opzij, om daar vervolgens een steriele doos bovenop te plaatsen.
In die doos, noem het een woning, bestaat een duidelijke scheiding tussen binnen en buiten. En ja…, dat boeketje bloemen op tafel is dan toegestaan. O-o-oh wat houden we toch van bloemen. Fout! We sluiten een essentieel onderdeel van ons ecosysteem buiten en Floor vraagt zich af of dat wel zo gezond is?

Beestjes

Zo spreekt ze over insecten-vriendelijke gevels, opdat de insectenpopulatie weer kan groeien. Insecten hebben een cruciale rol in het instandhouden van onze natuur en spelen dus een belangrijke rol in ons ecosysteem. Inmiddels zijn ze in aantal de laatste 30 jaren met 75 procent afgenomen. Beestjes hebben direct invloed op de natuur om ons heen.

Water

Regenwater mag langzaam door het gebouw heen sijpelen, in plaats van direct richting waterzuivering te worden verzonden. Het water dient als voorwaarde voor de natuur in en om haar gebouwen. Daar waar water stroomt kan iets groeien. Wat precies, en hoe, dat bepaalt de natuur zelf. Floor ziet zich minder als regisseur en geeft juist ruimte aan de natuur.

Groen

Al dat groen zorgt in de zomer voor een natuurlijk koeling, voor schaduw en voor een interessant habitat voor een veelheid aan levende wezens. In de winter laat ze het beetje zon liefdevol door en haar blaadjes houden de voedingsbodem vruchtbaar.  Thans, zolang niemand het terras gaat schrobben :)

Lucht

Op eenzelfde manier denkt ze over wind als natuurlijk ventilatie. Waar moeten openingen zijn, en waar vooral niet, om te komen tot een frisse wind door de gangen. Zonder last te hebben van de tocht.

Visie

Floor begrijpt dat niet alles wat ze schetst direct kan, of zelfs mag. Veel ideeën zijn in strijd met ons huidige Bouwbesluit. Haar maquettes en modellen zijn dan ook meer een vrije visie die helpt in de bewustwording van het feit dat we inmiddels wel héél ver van de natuur af staan. En in die biofiele ideeënstroom ontstaan kleine zaadjes, die langzaam uitgroeien tot concrete plannen in haar werk. Kruitz streven blijft om ons “wonen” dichter bij de natuur te brengen.

---

Over Floor

Floor Kruitz werkte van 2018 tot 2023 bij INTER/ALTER en ontwerpt en bedacht interieur-afwerkingen voor een groot deel van de projecten daar. Haar biologische visie op materialen sluit naadloos aan op de visie van dit bedrijf.

Naam Floor Kruitz, (1996)
Master of Arts, Akademie Maastricht, 2022
Bachelor of Arts, HKU, 2019.

Gebruik deze vier basisprincipes om ook jouw verbouwing toekomstbestendig te maken.

De vraag over welke materialen wél nog gebruikt kunnen worden, komt steeds vaker ter tafel tijdens het ontwerpproces. Met verschillende reacties tot gevolg. Want hoe kun jij nu invloed hebben op de complete destructie van onze planeet!? Tot voor kort werd het onderwerp makkelijk weggebonjourd met een “dat-valt-allemaal-wel-mee-attitude” of de “het-is-al-duur-genoeg-blik” . Enfin, in beide gevallen een kansloze exercitie voor Moeder-aarde. Totdat bleek dat “ecologisch bouwen” ook gewoon een stijl is; eureka! Waarom bedacht ik dat niet zelf! Groene daken, leemstuc, schapenwol-isolatie en beton-gemaakt-van-gedroogde-koeienpoep; het kan ons allemaal niet natuurlijk genoeg zijn (en het ziet er ook nog eens lekker stijlvol uit).

Om eerlijk te zijn beoordelen de meeste van onze opdrachtgevers hun materiaalkeuzen nog steeds op basis van esthetiek en prijs. Tot nu toe vraagt nog helemaal niemand expliciet waarvan een materiaal nu precies gemaakt is. Of we daarmee een regenwoud de vernieling in helpen, kinderarbeid promoten of het oppervlaktewater vervuilen. Toch begrijpt iedereen waarom ik bepaalde stoffen niet in mijn bibliotheek wil hebben als ik ze dat uitleg. Maar het maken van die keuzen leidde tot behoorlijk wat discussie onderling. Samen met duurzaamheids-expert Marjon Heutmekers Olijve (www.Olijfgroen.com) ontrafelden wij hoe die selectie nu eigenlijk tot stand komt. Welke ethische grenzen we liever niet opzochten en vooral waar wij (en mijn opdrachtgevers) wel blij van werden. Uiteindelijk is dit samen te vatten op basis van vier principes;

1. Lokaal oogsten Dit geldt zowel voor materialen als voor diensten. Er is zoveel moois te krijgen in de buurt, als je maar weet waar je het zoeken moet. Dat betekent: laptop uit en vraag rond in de buurt! Zo ontdekten wij verschillende ecologische bouwmarkten, kun je natuurlijke pigmenten laten mengen voor je muurverf en is schitterend kaphout uit lokale bossen prima te verduurzamen voor buitengebruik. Lokale ambachtsmensen, maar ook de plaatselijke industrie helpen je graag en jij helpt daarmee weer de lokale economie. Prima deal!

2. Milieu schade beperken (of zelfs omkeren) Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, want bij iedere steen die ik omkeer blijk ik het “milieu” te schaden. Toch willen we bouwen, veranderen, slopen en weer nieuwe plannen maken. En liefst zonder dat ik bij iedere gram cement moet uitrekenen hoeveel bomen ik nu retour planten moet, of welk goede doel ik in de vorm van een eco-aflaat sponsoren mag. Het belangrijkste is dat we beseffen dat we het gebruikte materiaal lenen van onze aardkloot. Dat wil dus zeggen dat het op een bepaald moment ook weer teruggegeven moet worden. En liefst net zo zuiver als dat ik het zelf geleend heb. Daarom vermijden wij complex samengestelde materialen. Ook al kunnen die technisch gezien wel weer in elementen uit elkaar gehaald worden. Blijkt die kans in de praktijk klein, kostbaar en staat ze geheel buiten mijn invloed vandaag de dag. Daarmee maak je een potentieel duurzame materiaalkringloop onmogelijk. Ons credo: hou het eenvoudig en kies niet voor onmogelijke retourconstructies die afhankelijk zijn van het ecologisch geweten van de sloper.

3. Gezond voor de mens Dit is tweeledig en gaat enerzijds over mensenrechten. En anderzijds over de fysieke gezondheid van de mens in het algemeen. Ik wil geen materiaal voorschrijven waar een ander mogelijk ziek van worden kan. Niet direct in het gebruik, bij de verwerking of bij de sloop. Maar ook niet indirect, door bijvoorbeeld omstreden productiemethoden, vervuiling van oppervlaktewater of de luchtkwaliteit.

4. Gezond voor de portemonnee De spreekwoordelijke spagaat met dit soort verantwoorde keuzes, is dat het uiteindelijke effect van die keuze niet het probleem is van degene die nú beslist. En dat geeft haar weinig prioriteit vanuit een puur objectieve financiële analyse. We kunnen immers goedkoper bouwen - en geef toe - het is al duur genoeg. Daarmee kom ik direct op het belangrijkste deel van deze exercitie. Want alle goede bedoelingen in het begin van een project kunnen zomaar van tafel geveegd worden in de aanbestedingsfase. Door vooraf ook op prijs te selecteren kunnen we dat tegengaan. Binnen budget blijven denken is key in het land van materiaalkeuzes.

Dus wil jij ook stijlvol toekomstbestendig verbouwen en inrichten? Zoek dan lokaal en kies gezond voor aarde, mens en portemonnee. Mocht je dat lastig vinden en wil je onafhankelijk advies (want wij verkopen immers geen materiaal) dan kun je geheel vrijblijvend onze bibliotheek bezoeken. Dat kost niets, we verplichten je tot niets en je doet gegarandeerd een hoop inspiratie op. Maak wel even een afspraak om zeker te zijn dat je binnen kunt. Succes en wellicht tot snel!