Gebruik deze vier basisprincipes om ook jouw verbouwing toekomstbestendig te maken.

De vraag over welke materialen wél nog gebruikt kunnen worden, komt steeds vaker ter tafel tijdens het ontwerpproces. Met verschillende reacties tot gevolg. Want hoe kun jij nu invloed hebben op de complete destructie van onze planeet!? Tot voor kort werd het onderwerp makkelijk weggebonjourd met een “dat-valt-allemaal-wel-mee-attitude” of de “het-is-al-duur-genoeg-blik” . Enfin, in beide gevallen een kansloze exercitie voor Moeder-aarde. Totdat bleek dat “ecologisch bouwen” ook gewoon een stijl is; eureka! Waarom bedacht ik dat niet zelf! Groene daken, leemstuc, schapenwol-isolatie en beton-gemaakt-van-gedroogde-koeienpoep; het kan ons allemaal niet natuurlijk genoeg zijn (en het ziet er ook nog eens lekker stijlvol uit).

Om eerlijk te zijn beoordelen de meeste van onze opdrachtgevers hun materiaalkeuzen nog steeds op basis van esthetiek en prijs. Tot nu toe vraagt nog helemaal niemand expliciet waarvan een materiaal nu precies gemaakt is. Of we daarmee een regenwoud de vernieling in helpen, kinderarbeid promoten of het oppervlaktewater vervuilen. Toch begrijpt iedereen waarom ik bepaalde stoffen niet in mijn bibliotheek wil hebben als ik ze dat uitleg. Maar het maken van die keuzen leidde tot behoorlijk wat discussie onderling. Samen met duurzaamheids-expert Marjon Heutmekers Olijve (www.Olijfgroen.com) ontrafelden wij hoe die selectie nu eigenlijk tot stand komt. Welke ethische grenzen we liever niet opzochten en vooral waar wij (en mijn opdrachtgevers) wel blij van werden. Uiteindelijk is dit samen te vatten op basis van vier principes;

1. Lokaal oogsten Dit geldt zowel voor materialen als voor diensten. Er is zoveel moois te krijgen in de buurt, als je maar weet waar je het zoeken moet. Dat betekent: laptop uit en vraag rond in de buurt! Zo ontdekten wij verschillende ecologische bouwmarkten, kun je natuurlijke pigmenten laten mengen voor je muurverf en is schitterend kaphout uit lokale bossen prima te verduurzamen voor buitengebruik. Lokale ambachtsmensen, maar ook de plaatselijke industrie helpen je graag en jij helpt daarmee weer de lokale economie. Prima deal!

2. Milieu schade beperken (of zelfs omkeren) Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, want bij iedere steen die ik omkeer blijk ik het “milieu” te schaden. Toch willen we bouwen, veranderen, slopen en weer nieuwe plannen maken. En liefst zonder dat ik bij iedere gram cement moet uitrekenen hoeveel bomen ik nu retour planten moet, of welk goede doel ik in de vorm van een eco-aflaat sponsoren mag. Het belangrijkste is dat we beseffen dat we het gebruikte materiaal lenen van onze aardkloot. Dat wil dus zeggen dat het op een bepaald moment ook weer teruggegeven moet worden. En liefst net zo zuiver als dat ik het zelf geleend heb. Daarom vermijden wij complex samengestelde materialen. Ook al kunnen die technisch gezien wel weer in elementen uit elkaar gehaald worden. Blijkt die kans in de praktijk klein, kostbaar en staat ze geheel buiten mijn invloed vandaag de dag. Daarmee maak je een potentieel duurzame materiaalkringloop onmogelijk. Ons credo: hou het eenvoudig en kies niet voor onmogelijke retourconstructies die afhankelijk zijn van het ecologisch geweten van de sloper.

3. Gezond voor de mens Dit is tweeledig en gaat enerzijds over mensenrechten. En anderzijds over de fysieke gezondheid van de mens in het algemeen. Ik wil geen materiaal voorschrijven waar een ander mogelijk ziek van worden kan. Niet direct in het gebruik, bij de verwerking of bij de sloop. Maar ook niet indirect, door bijvoorbeeld omstreden productiemethoden, vervuiling van oppervlaktewater of de luchtkwaliteit.

4. Gezond voor de portemonnee De spreekwoordelijke spagaat met dit soort verantwoorde keuzes, is dat het uiteindelijke effect van die keuze niet het probleem is van degene die nú beslist. En dat geeft haar weinig prioriteit vanuit een puur objectieve financiële analyse. We kunnen immers goedkoper bouwen - en geef toe - het is al duur genoeg. Daarmee kom ik direct op het belangrijkste deel van deze exercitie. Want alle goede bedoelingen in het begin van een project kunnen zomaar van tafel geveegd worden in de aanbestedingsfase. Door vooraf ook op prijs te selecteren kunnen we dat tegengaan. Binnen budget blijven denken is key in het land van materiaalkeuzes.

Dus wil jij ook stijlvol toekomstbestendig verbouwen en inrichten? Zoek dan lokaal en kies gezond voor aarde, mens en portemonnee. Mocht je dat lastig vinden en wil je onafhankelijk advies (want wij verkopen immers geen materiaal) dan kun je geheel vrijblijvend onze bibliotheek bezoeken. Dat kost niets, we verplichten je tot niets en je doet gegarandeerd een hoop inspiratie op. Maak wel even een afspraak om zeker te zijn dat je binnen kunt. Succes en wellicht tot snel!

onderzoek: Buiten blijkt toch niet gezond?

Gure wind giert langs het thermopeen glas, en een bijna onhoorbaar piepje geeft aan dat de ketel zijn werk doet. Weldra klotst een eerste stroom gelukzalig water door mijn radiatoren en rekt ons eeuwenoud kasteel zich nog eenmaal uit - voordat ze in een heerlijke winterslaap wegdoezelt. Hallo herfst - hallo seizoen van de interieurarchitect.

Een snelle check op google bevestigt mijn vermoeden meteen. We zijn helemaal geen buitenmensen. De hedendaagse west Europesche homo sapiens is niet meer opgewassen tegen de elementen. Bij een eerste kuch of nies, wordt de bouillon op het vuur gezet, en klinkt het aloude devies; “blijf jij maar even binnen”. En daar blijft het niet bij, binnenblijven blijkt ook een betrouwbaar remedie voor ontstoken keelamandelen, hooikoorts en zelfs zweetvoeten! Sterker nog - niet alleen onze moeders en internet-artsen pleiten voor een gezonde binnencultuur, ook de overheid houdt ons van de straat. Zo werden we afgelopen zomer nog gewaarschuwd voor een teveel aan “zonkracht”, zorgde smog voor de nodige ademhalingsproblematiek op straat, en roept de brandweer steevast “houdt ramen en deuren gesloten” . Maar als klap op de vuurpijl, werd het in Amsterdam plaatselijk veiliger na het in acht nemen van een avondklok voor overlast zorgende asielzoekers (die blijkbaar binnen beter gedijen).

Na (lokaal) onderzoek blijkt 98% van de mensen, die hun oer-instincten toch niet kunnen weerstaan, altijd een volgend interieur tot doel te hebben van hun missie. Dat kan een fijn restaurant of bruin cafe zijn. Maar de grootste overwinning bleek men te ervaren bij het daadwerkelijk bereiken van een naar-bloedworst-met-appel-geurende-boshut, na een helse tocht door het groen dat Nederland rijk is.

INTER/ALTER ontwerpt bijzondere interieurs voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich willen onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met marketing tactieken en weet zo de commerciële belangen van hun klanten te omarmen. Lees meer over interAlter op www.interalter.nl