Het geheim van een goed interieur

Woonhuis fam.B te Wijlre - interieur volgens eigen smaak ingericht (chapeau!)
fotografie: MalleMuze

liever luisteren?

---

2020 Heeft ons veel geleerd over ondernemen en over het bestaansrecht van een onderneming überhaupt. Over wanneer en waarmee je mensen echt vooruit helpt (en wanneer niet).  In de absolute stilte van een eerste lockdown zijn wij gestart met het gratis beantwoorden van interieurgerelateerde vragen. De mensen om ons heen namen massaal blokkwast of zelfs de sloophamer ter hand om het eigen huis die verdiende aandacht te geven. De bouw- en ontwerpvragen die daaruit voortvloeiden hebben onze open inloopavond doen ontstaan. Een spreekuur, zo je wilt. Een plek waar je zonder verplichtingen of kosten, je verbouwingsissues kon neerleggen. Afhankelijk van het type vraag was er een bouwkundig specialist of juist interieurarchitect aanwezig. Het spreekuur blijft en blijkt nu mijn langgezochte inspiratie voor een nieuwe serie tekstueel vermaak.

Jaar van het eigen habitat

Dus vanaf ’21, iets minder filosofisch gedramatiseer (alhoewel ik dat niet geheel kan uitluiten) en iets meer concrete kennis. Zaken waar je echt wat aan hebt dus. 2021 Mag wat mij betreft het jaar worden van het eigen habitat, al dan niet zelf gefabriceerd of kunstig in elkaar geknutseld door een handige buur. Middels dit blog gaan wij zorgen dat jij jouw kluspartner verrast met slimme inzichten in de psychologie achter iedere ingreep en bestook je de aannemer met precies de juiste kritische vragen.

Vertrouwen

In dit eerste deel wil ik het hebben over jou. En vooral het beetje vertrouwen dat je jezelf mag toekennen. Want geheel eigenhandig jouw metamorfose ontwerpen voelt als een hele kluif. En wees eerlijk, al die zogenaamde inspiratiebeelden op Pinterest doen je eigenlijk alleen maar meer twijfelen aan jouw eigen kennis en kunde. Zie het als het equivalent van de modemagazines; zelfs met duikbril, tweedehands flipflops en een bermuda uit 1990 (want dat heette toen zo) zien die modellen er nog goed uit. Jouw huis heeft wellicht niet die ideale maten.. Hul jezelf in voorzichtigheid en het algemeen aangenomen “mooi” dan zit je altijd goed, lijkt het credo. Het resultaat is de lange rij voor de kassa van de Ikea. Godzijdank is deze slimme Zweedse luciferfabriek nog even dicht voor publiek. En is een vreemdsoortige, normaliter ongeautoriseerde, meubelkeuze nu prima uitlegbaar. (Mocht je een excuus nodig hebben).

Het geheim

Enfin, waar ik heen wil met dit gezaag, is jou uitleggen wat het verschil is tussen goeie en indrukwekkende interieurs. Die laatste categorie wordt op alle manieren op jouw virtuele cortex afgevuurd en je zou bijna vergeten dat jij zelf ook nog een mening hebben mag. Naast die mening is er een stuk authenticiteit, eigenheid en spullen die iets vertellen over jou. Dat kunnen de boeken zijn waaronder jouw “Billy” bijna bezwijkt, maar ook die kamerklok van je bed-over-groot-vader-wiens-naam-je-steeds-vergat-en-daarom-best-Jacob-noemt. Het wollen tapijt dat je moeder meenam uit de Andes en ook de 16bit Sega die jou door je studententijd heeft geholpen. Jouw interieur is een verhaal - geen showroom. Het zijn de dingen die je in de loop van de tijd mooi hebt gevonden, hebt gekregen en deel zijn gaan uitmaken van jouw bestaan. Een interieur laat zich lezen als een gedicht van George Perec. En precies dat mag ze zijn: de rauwe verzameling persoonlijke zaken van jou of jouw gezin op dit moment. En daarmee dus direct anders dan morgen of de dag erna.
Een van de grootste geheimen van een goed interieur is dat ze nooit af is. Ze leeft, groeit en wordt rijker in de tijd. …en over het algemeen zonder de hand van een styliste die dagelijks de rondslingerende freubels her-organiseert volgens een ondoorgrondelijke systematiek.

Ode aan jou

Toch loop ik regelmatig door een soort bewoonde-showroom-replica’s in de huizen die ik mag bezoeken. De onzekerheid in onze eigen smaak valt hier duidelijk in af te lezen. Complete etalages worden 1-op-1 gekopieerd en we hullen ons in nieuw Zweeds luciferhout dat als een Meccano-pakketje in elkaar gezet mag worden.  Zo voelt het toch een beetje van jou! …al heeft de buurman ook een PAX. Waarom knutselen we zelf niet meer? Waarom moet het allemaal zo gelikt, zo clean en zo Instagrammable? Probeer het eens - en zie dat jouw unieke kijk op het interieur net zo inspiratievol en interessant kan zijn. 

Dus bij deze een ode aan jouzelf. Hulde voor zij, of hij, die de bank onconventioneel verschuift, de kaktus durft te kappen en het wulpse melkmeisje (of eender welke Vermeer) terug naar eigen tijd jaagt. Stop met inspiratie opdoen en probeer te starten met wat je hebt. Maak jezelf los van zaken die je kwijt wilt en maak een lijst van dingen die je mist. Shop op Marktplaats, experimenteer met indelingen (los van waar de tv aansluiting is) en blijf wars van (goedbedoelde) meningen, mocht je onverhoopt digitaal struinen langs een immer zonnige meubelboulevard.

Gebruik deze vier basisprincipes om ook jouw verbouwing toekomstbestendig te maken.

De vraag over welke materialen wél nog gebruikt kunnen worden, komt steeds vaker ter tafel tijdens het ontwerpproces. Met verschillende reacties tot gevolg. Want hoe kun jij nu invloed hebben op de complete destructie van onze planeet!? Tot voor kort werd het onderwerp makkelijk weggebonjourd met een “dat-valt-allemaal-wel-mee-attitude” of de “het-is-al-duur-genoeg-blik” . Enfin, in beide gevallen een kansloze exercitie voor Moeder-aarde. Totdat bleek dat “ecologisch bouwen” ook gewoon een stijl is; eureka! Waarom bedacht ik dat niet zelf! Groene daken, leemstuc, schapenwol-isolatie en beton-gemaakt-van-gedroogde-koeienpoep; het kan ons allemaal niet natuurlijk genoeg zijn (en het ziet er ook nog eens lekker stijlvol uit).

Om eerlijk te zijn beoordelen de meeste van onze opdrachtgevers hun materiaalkeuzen nog steeds op basis van esthetiek en prijs. Tot nu toe vraagt nog helemaal niemand expliciet waarvan een materiaal nu precies gemaakt is. Of we daarmee een regenwoud de vernieling in helpen, kinderarbeid promoten of het oppervlaktewater vervuilen. Toch begrijpt iedereen waarom ik bepaalde stoffen niet in mijn bibliotheek wil hebben als ik ze dat uitleg. Maar het maken van die keuzen leidde tot behoorlijk wat discussie onderling. Samen met duurzaamheids-expert Marjon Heutmekers Olijve (www.Olijfgroen.com) ontrafelden wij hoe die selectie nu eigenlijk tot stand komt. Welke ethische grenzen we liever niet opzochten en vooral waar wij (en mijn opdrachtgevers) wel blij van werden. Uiteindelijk is dit samen te vatten op basis van vier principes;

1. Lokaal oogsten Dit geldt zowel voor materialen als voor diensten. Er is zoveel moois te krijgen in de buurt, als je maar weet waar je het zoeken moet. Dat betekent: laptop uit en vraag rond in de buurt! Zo ontdekten wij verschillende ecologische bouwmarkten, kun je natuurlijke pigmenten laten mengen voor je muurverf en is schitterend kaphout uit lokale bossen prima te verduurzamen voor buitengebruik. Lokale ambachtsmensen, maar ook de plaatselijke industrie helpen je graag en jij helpt daarmee weer de lokale economie. Prima deal!

2. Milieu schade beperken (of zelfs omkeren) Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, want bij iedere steen die ik omkeer blijk ik het “milieu” te schaden. Toch willen we bouwen, veranderen, slopen en weer nieuwe plannen maken. En liefst zonder dat ik bij iedere gram cement moet uitrekenen hoeveel bomen ik nu retour planten moet, of welk goede doel ik in de vorm van een eco-aflaat sponsoren mag. Het belangrijkste is dat we beseffen dat we het gebruikte materiaal lenen van onze aardkloot. Dat wil dus zeggen dat het op een bepaald moment ook weer teruggegeven moet worden. En liefst net zo zuiver als dat ik het zelf geleend heb. Daarom vermijden wij complex samengestelde materialen. Ook al kunnen die technisch gezien wel weer in elementen uit elkaar gehaald worden. Blijkt die kans in de praktijk klein, kostbaar en staat ze geheel buiten mijn invloed vandaag de dag. Daarmee maak je een potentieel duurzame materiaalkringloop onmogelijk. Ons credo: hou het eenvoudig en kies niet voor onmogelijke retourconstructies die afhankelijk zijn van het ecologisch geweten van de sloper.

3. Gezond voor de mens Dit is tweeledig en gaat enerzijds over mensenrechten. En anderzijds over de fysieke gezondheid van de mens in het algemeen. Ik wil geen materiaal voorschrijven waar een ander mogelijk ziek van worden kan. Niet direct in het gebruik, bij de verwerking of bij de sloop. Maar ook niet indirect, door bijvoorbeeld omstreden productiemethoden, vervuiling van oppervlaktewater of de luchtkwaliteit.

4. Gezond voor de portemonnee De spreekwoordelijke spagaat met dit soort verantwoorde keuzes, is dat het uiteindelijke effect van die keuze niet het probleem is van degene die nú beslist. En dat geeft haar weinig prioriteit vanuit een puur objectieve financiële analyse. We kunnen immers goedkoper bouwen - en geef toe - het is al duur genoeg. Daarmee kom ik direct op het belangrijkste deel van deze exercitie. Want alle goede bedoelingen in het begin van een project kunnen zomaar van tafel geveegd worden in de aanbestedingsfase. Door vooraf ook op prijs te selecteren kunnen we dat tegengaan. Binnen budget blijven denken is key in het land van materiaalkeuzes.

Dus wil jij ook stijlvol toekomstbestendig verbouwen en inrichten? Zoek dan lokaal en kies gezond voor aarde, mens en portemonnee. Mocht je dat lastig vinden en wil je onafhankelijk advies (want wij verkopen immers geen materiaal) dan kun je geheel vrijblijvend onze bibliotheek bezoeken. Dat kost niets, we verplichten je tot niets en je doet gegarandeerd een hoop inspiratie op. Maak wel even een afspraak om zeker te zijn dat je binnen kunt. Succes en wellicht tot snel!

Verbouwen voor ouders: luister ook eens naar je kinderen!

(Scrol direct naar de laatste alinea voor een slim (en gratis) advies over hoe je je kinderen betrekt in de verbouwingspraktijken.)

Een laatste zonnestraal piept precies tussen de bomen door en raakt de keukentafel. Koffie dampt en het geluid van krassende stiften verklapt de aanwezigheid van een klein meisje dat, druk in de weer, mij lijkt te negeren. Ik geef haar gelijk - ik kom immers de rust verstoren. Voor haar zijn die bruine tegels vertrouwd. En het zachtjes kraken van de trap; een waarschuwing dat ze beter het licht uitdoet.  Net als dat losse stukje behang op haar kamer het resultaat is van kortstondige frustraties waarachter ze haar kinderlijke ongenoegens heeft mogen verbergen. Ze kent dit domein, incluis haar geuren, geluidjes en bijzonderheden waarschijnlijk beter dan haar ouders. En nu gaat het weg…

Plek

Haar ouders, een stel van ongeveer mijn leeftijd, vertelt uitgebreid over hun plannen. Over waar muren heen moeten, over kolommen die in de weg staan, over vloerverwarming, visgraatmotieven, tegels van hout, slimme electronica en afzuigkappen die op mysterieuze wijze verdwijnen in het werkblad van de keuken. Ik luister goed, maar noteer niet alles wat ze zeggen. Liever analyseer ik de onbewust tactisch gekozen plek van het meisje. Dichtbij genoeg om alles mee te krijgen, en voldoende afstand om daarin niet op te vallen. Haar plek geeft overzicht tussen de verschillende delen van de begane grond, maar maakt daar zelf geen onderdeel van uit. Toch is het geen verkeersruimte, en ook niet echt een verblijfsruimte. Het is gewoon een “plek”.

Ik volg het spoor speelgoed, stiften en vrolijke murals van weggemoffelde verfspatten door het huis heen, en vind meer van deze “plekken”. Ruimtes om je af te zonderen of juist om gezellig bij elkaar te zijn. Om dromerig naar buiten te staren op een regenachtige dag of plekken om onopgemerkt te blijven als het eigenlijk allang bedtijd is geweest. Kinderen zijn voortreffelijke plekvinders! Kinderen en katten om precies te zijn. 

Ruimtelijke kwaliteit

Wij volwassenen daarentegen zijn geneigd onze ruimtes te gebruiken zoals ze worden voorgeschreven in het Bouwbesluit: iets is een “verblijfsruimte”, een “badruimte” of een “bergruimte” – en men hoort die ook zo te gebruiken natuurlijk… Terwijl het vaak de meer onbenoemde en onbestemde plekken zijn die het meest interessant zijn. Mijn kinderen spelen op zolder als het hard regent, kamperen liefst de hele zomer in de keuken, en eigenen de loze ruimte achter de bank toe als persoonlijke leesplek. Ze ontwerpen geen nieuwe ruimten, maar hergebruiken op hoogst creatieve wijze datgene wat er al is en maken daarin onbewust gebruik van specifieke ruimtelijke kwaliteiten. 

Durf te denken als een kind

Dus in plaats van na te denken over die sec kubieke woninguitbreiding, zou ik willen voorstellen om weer te durven denken zoals kinderen dat doen: maak “plekken”!

Maak ruimte voor de verschillende activiteiten van het gezin en haar onderlinge leden. Benoem de “beste plekken”, omschrijf welk type plek je mist en baseer je verbouwing op het creëren van juist dat gemis. Oh, en vergeet vooral je kinderen niet te raadplegen… Ze luisteren immers toch al mee :)

Echtscheiding voorkomen

Mocht je onverhoopt toch in de knoop komen met dit driedimensionale landje-pik-voor-gezinnen en wil je de mogelijke echtscheiding voorkomen, schroom dan niet om contact op te nemen met mij. Mijn naam is Roger Haan en ik werk als interieurarchitect (lees: plekmaker) bij Interalter. Een verbouwpraktijk waarin bouwkundige kennis fijn wordt gecombineerd met een gezonde portie “omdenken” .

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Extra: leuke opdracht voor jouw kinderen!

Voor kinderen is een verbouwing (of verhuizing) vaak een behoorlijk grote stap. Ze refereren in alles wat ze doen aan de situatie zoals ze nu is, en niet zoals die mogelijk worden kan. Het is dan ook fijn om je kids wat houvast te bieden en ze te betrekken in het proces. Vraag je kinderen om hun gaafste, beste, mooiste, fijnste, gezelligste en meest bijzondere plekken te markeren met een knuffel. Vraag hoe de knuffel zich voelt om te begrijpen wat de plek betekent. Waarborg in de nieuwe plattegrond minstens net zulke gave, beste, mooiste, fijnste, gezelligste en bijzondere plekken. En laat ruimte voor jouw kinderen om dan juist daar zelf een aantal zaken te bepalen. Je verbouwing verloopt geheid een stuk soepeler!

Interieurarchitecten blijken ook te tekenen.

“Waar dat lijntje precies staat, maakt wel degelijk uit!” Sputtert er schuimbekkend uit mijn mond. De burostoel piept terwijl ik haar dichterbij trek waarop een systematisch morse code van muisklikjes volgt. Een geluid dat tijdens een normale dag op het atelier de stilte verbreekt als een oorverdovend telegraafconcert. Op zo’n dag zijn we gewoon een ordinaire tekenkamer. 

gekke plannen

En daar is niets mis mee: Even geen visualisaties, maquettes of moodboards, maar gewoon nieuwe ideeën inzichtelijk maken. Een onderdeel van interAlter dat vaak onderbelicht blijft - hoe gekker de plannen - des te duidelijker die tekeningen moeten zijn. Een verkeerde arcering betekent namelijk gewoon kiezels in plaats van isolatie-schuim in je muren. En aangezien we best vaak bijzondere en ongewone plannen mogen maken, is er geen enkele uitvoerder die dat nog verdacht vindt. We plakken tenslotte ook vloertegels op het plafond en er verdwijnen hele inrichtingen onder het behang. Des te meer reden om je tekeningen tijdig op orde te hebben.

een andere taal

Veel van onze klanten hebben (in het begin) moeite met het “lezen” van dergelijke stukken. Tekenen is een taal, en ze zien er tegenop om deze taal te ontcijferen in een ruimtelijke situatie. Laat staan zich voor te stellen hoe hun interieur er nu eigenlijk uit ziet. En dat begrijp ik. Want vooral de technische tekeningen gaan helemaal niet over de “look en feel”, maar gewoon over waar die nieuwe balk moet zitten voor de uitbreiding, welke maat dat ding heeft en hoe die vast zit aan de rest van de binnenkant. Ze leggen uit hoe de ruimte gegarandeerd 90 minuten brandwerend blijft - en ze legt vervolgens haarfijn uit wie, wat, waar moet doen. Ook in het Pools! Wel zo praktisch tijdens de sloop en verbouwing tegenwoordig.

hiërogliefen

In feite is die bouwtekening het belangrijkste contractstuk dat je nodig hebt voor de vergunning, voor de aanbesteding, tijdens de sloop, de bouw en de afbouw. Continu kun je verwijzen naar die moderne-hiërogliefen-op-kalkpapier - dus wat je ook gaat veranderen of verbouwen zorg altijd voor een verdomd goeie set tekeningen.

tekeningen nodig?

INTER/ALTER ontwerpt interieurs voor ondernemers. Maar we zorgen vooral dat die plannen uitgevoerd kunnen worden. Het liefst zijn we betrokken vanaf het prille begin. Maar ook als je zelf al ideeën hebt, een verbouwing voor aan het bereiden bent, of een vergunning wilt aanvragen, is je interieurarchitect het adres bij uitstek om aan te kloppen.
Dus schroom niet - en bel ons direct! 

The Broth bar: zelfs de caissière staat in de soep te roeren

Nu het stof lijkt te zijn verdwenen durf ik het eindelijk hardop te zeggen; Maastricht krijgt er aanstaande woensdag (27-9) een overheerlijk (sorry: mening) blurring project bij. Voor de leek, “blurring” is de term die gebruikt wordt voor het combineren van retail met een vorm van horeca (of andersom). Branchevervaging volgens de overheid, en dat mag niet – Tegelijk een welkome verandering in ons winkelschap, die structureel lijkt te worden. Groot warenhuizen hebben er al sinds jaar en dag baat bij. Dat het intussen verrassende combinaties teweeg brengt is te danken aan de steeds toenemende inventiviteit en lef van onze ondernemers. Iets waar wij trots op zijn!

Zo ook hier - maanden na overleg, onderhandelingen en vergunningsaanvragen lijkt het er dan toch eindelijk op dat ons ontwerp voor een take-away-bouillonbar-met-leuk-winkeltje-en-doe-het-zelf-automaat-op-straat-concept nu eindelijk open gaat. The Broth Bar is een nieuw soort mengvorm tussen keuken, winkel en restaurant. En zo is ze ook vormgegeven; best kans dus dat je dus even opzij moet voor een horde winkelende foodies, terwijl je heerlijk onderuitgezakt midden in het gangpad bleek te zitten. Om een teveel aan mogelijke collisies te voorkomen hebben we er uiteindelijk wel een beetje structuur in gebracht. Maar het blijft een raar gezicht als de caissière in de soep staat te roeren, welke overigens overheerlijk smaakt!

Succes met de laatste loodjes beste brothbabes, en voor u alvast een smakelijke goede gezondheid!!

InterAlter interieurarchitecten ontwerpt bijzondere interieurs voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich willen onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met marketing tactieken en weet zo de commerciële belangen van hun klanten te omarmen. Lees meer over interAlter op www.interalter.nl

lees ook ons vorige blog over the Broth bar: https://www.interalter.nl/blog/2016/8/10/mondkapjes-in-wyck

meer over The Broth Bar:
adres: Hoogbrugstraat 43A
6221 CP Wijck Maastricht
www.thebrothbar.nl