Heerlen krijgt hotel zonder dak!

Het was een vreemde kennismaking - tegenover de veertig ondernemers, de IBA en de Gemeente Heerlen - toen werd voorgesteld om een hotel te maken van hun “ vijf pleintjes”. Nou ja, hotel… InterAlter gebruikte het hotel als onderlegger voor de tijdelijke invulling van deze publieke-, en semi publieke ruimten.

De ontwerp vraag
De opdracht was tweeledig in haar opzet. Enerzijds lag er een taak om de pleintjes tijdelijk te vergroenen. Met dien verstande dat het hier niet over een kleur ging - Het gebeurde immers onder de noemer Park Urbana. En anderzijds het ontwerpen van een platform voor de ondernemers. Een plek om iets te laten gebeuren, zowel gepland als ongepland. Een stad moet leven, bruisen, spetteren en af en toe overkoken en dat gaat niet als alles netjes door de gebruikelijke instanties georganiseerd wordt. 

Lokale kracht
Het vergelijk met een hotel bleek een schot in de roos. Niet alleen het gastheerschap kwam hierdoor hoger in het vaandel - maar ook de ondernemerszin. Want uiteindelijk ontwierpen ze niet alleen een groen decor voor de bezoekers van het gebied, maar vergrootte vooral tijdelijk het afzetgebied van de ondernemers. Bij ieder wel gerespecteerd hotel hoort namelijk ook een lobby, een restaurant, een wellness, een nachtbar, en ga zo maar door….  Het is er allemaal! 
En alle  functies overeenkomstig met het lokale aanbod van de ondernemers.

“de vertaling van de opdracht mag meer dan geslaagd worden genoemd” (Projectleider Gemeente Heerlen)

En de bewoners?… Die krijgen een volledig groene stadstuin cadeau. Een welkome verfrissing in deze tropische tijden. Met precies het juist weer dat je in gedachte hebt bij het ontwerp van een hotel zonder dak.

Exploitatie
Kun je er dan ook echt slapen? Uiteraard! En ontbijten, en inchecken, en roomservice bellen. Maar hoe dat precies in zijn werk gaat kan Leo Noy, vrijwillig ambassadeur en inmiddels aangesteld als directeur van hotel Park Urbana, het beste uitleggen. Het is immers een initiatief van van de IBA en de Gemeente Heerlen, maar stiekem eigendom geworden van de 40 “hoteliers” die Heerlen dit weekend rijker is geworden. En zij exploiteren precies zoals ze dat zelf willen!

“ik had niet gedacht dat het deze impact zou kunnen hebben” (Leo Noy Directeur Park hotel Urbana en onvoorwaardelijk ambassadeur voor de 5 pleintjes)

InterAlter is trots dat ze hebben mogen meewerken aan deze tijdelijke groene manifestatie. Dankt de IBA en de Gemeente Heerlen voor hun vertrouwen, excuseert zich op voorhand naar de buurt voor mogelijke overlast van hotelgasten en wensen vooral de ondernemers een succesvolle exploitatie toe.

Magazzino pop-up store gepubliceerd in BNI intern magazine!

De veger gaat nog eenmaal door de lege ruimte voordat het licht definitief dooft. Pop-up insinueert automatisch ook een moment van gaan, dat maakt het juist zo leuk! De afgelopen twee jaar was “Magazzino” gevestigd aan de Wycker Brugstraat te Maastricht. De fysieke temporary outlet van Bastiaans Exclusieve Schoenen. Geen kleintje binnen hun segment, zeker lokaal gezien niet. Hun standaard winkelconcept laat eigenlijk geen “koopjeshoek” toe - en een mega-opruiming is al helemaal uit den boze!  Toch blijven losse paren staan in het magazijn.  “Nee sorry mevrouw;  enkel nog in 36, en 1 in maat 39, maar we hebben wel nog deze…” wie herkent het niet?

In 2013 was de maat vol, en het magazijn idem - tijd voor verandering!  Samen met InterAlter interieurarchitecten (Maastricht) werd een plan op poten gezet. Het zou een tijdelijke winkel betreffen die steeds voor twee jaar zou bestaan. Met als enige doel: het op een originele manier verkopen van de overgebleven paren.  

Vanuit conceptueel oogpunt werd gekozen voor een soort “tijdelijke toegang tot het magazijn” - dat was immers ook de aanleiding. De tijdelijke winkel werd geopend onder de naam “Magazzino”. 
Er werd een opgeschaalde schoenendoos getekend, en een slim systeem om deze te kunnen gebruiken voor de verschillende interieur- en etalagedelen. De overige objecten kwamen daadwerkelijk uit het magazijn, of uit een van de andere winkels en zijn voorzien van een vers laagje lak. Een winkel voor twee jaar vraagt een hele andere kijk op de investeringen dan bij de gebruikelijke eeuwigheid (12 jaar).Het budget moet natuurlijk in verhouding blijven met de levensduur, anders zou het hele pop-up-idee nooit aan bestaansrecht winnen.  
Maar de winkel mocht absoluut geen goedkoop uiterlijk krijgen - het was dan wel een “outlet” , maar dat is iets anders dan een “dumpzaak”. De korting op deze artikelen heeft niets te maken met hun courantheid, maar meer met de beschikbaarheid. De klanten mochten niet de verkeerde indruk krijgen - ondanks dat de betiteling “outlet” dat wellicht zou kunnen doen vermoeden.

Het idee was om een soort “behind the scenes” gevoel te creëren. Je mocht immers zelf even door de magazijnen lopen. Geen vaste collectie hier, maar juist enkel unieke paren - overzichtelijk gerangschikt op maat. De incomplete series van de bestaande winkels, bleek een waanzinnig uitgangspunt voor de tijdelijke variant.

Het snel up-poppen - is dat een woord? - en weer verdwijnen van dit soort winkels maakt een wat rauwere materiaalkeuze of afwerking vanuit economisch oogpunt al snel geoorloofd. Sterker nog, het zou zonde zijn van al die materialen om ze maar zo kort te gebruiken. InterAlter heeft er in dit geval expliciet voor gekozen om met een goedkoop, en goed recycleerbaar, materiaal te werken dat ook daadwerkelijk maar twee jaar zou meegaan. “het was uiteraard wel een beetje een gok, want hoe lang gaat een kartonnen doos mee? Dat hippe sneakertje vertrouwden we wel, maar die herenboot uit de wintercollectie was het uitgangspunt tijdens het ontwerpen”.  Een flexibel systeem, waarin makkelijk beschadigde onderdelen konden worden gewisseld was daarom evident. Dat dat vervolgens ook nog talloze mogelijkheden bood om te kunnen “spelen” met het interieur tijdens het gebruik was mooi meegenomen!  

Intussen zijn de vierduizend dozen (het zullen er nu wel wat minder zijn) weer verhuisd naar het echte magazijn. En doen dienst als beschermende verpakking voor de internet aankopen van de online outlet. Schoenen kunnen enkel geruild worden in hun originele en onbeschadigde verpakking. Een doos-in-doos principe is daarvoor een prima uitkomst. 

De karton-stans ligt klaar om nieuwe dozen te produceren zodra de magazijnen weer te vol staan - je weet nooit wanneer en waar Magazzino nu weer opduikt.

interAlter interieurarchitecten
ontwerpers: Margarita Gaier en Roger Haan
fotografie: Daniel Matakena

www.interalter.nl
www.bastiaansschoenmode.nl

De magazijnen staan open bij Magazzino in Wyck.

“Het ontwerp voor het interieur van de outlet van ‘Bastiaans Exclusieve Schoenmode’ in Maastricht was in meerdere opzichten een uitdaging. Want hoe richt je een outlet in van een zaak met luxe Italiaanse merken uit het hogere segment zonder verlies van klasse? En hoe krijg je dat in vier weken voor elkaar? 

Ik wilde een winkelbeleving ontwerpen, iets aparts, iets dat absoluut niet op het internet te beleven valt, een reden om de stad in te gaan! Uiteraard moest de outlet de exclusieve uitstraling krijgen die ze verdient; warmte en klasse, zodat klanten zich verbaasd afvragen ‘is dit een outlet?’ Dat ze de winkel ineens in een heel ander perspectief zien.

In deze luxe outlet worden de modellen van het vorige seizoen verkocht en met mijn ontwerp wil ik de bezoekers van de outlet het gevoel geven, dat ze in het magazijn van Bastiaans mogen kijken. Dat ze even mogen neuzen tussen de maatjes die zijn blijven staan. Overigens rouleert de collectie; een week later ziet de winkel, het magazijn, er weer heel anders uit. Een goede reden om eens vaker een kijkje te komen nemen.”

Bastiaans: “Toen Roger het ontwerp presenteerde, vond ik het eerst wat vreemd. Nu de winkel klaar is, zie ik hoe vernieuwend en verfrissend het idee is. Het product wordt mooi gepresenteerd en de reacties van klanten zijn heel positief. Ik ben erg tevreden!”

nieuwe toekomst voor industrieel erfgoed

 De Gemeentelijke Gasfabriek Maastricht; niet alleen qua architectuur en bouwwijze waardevol, maar ook in functie en betekenis (toen en nu). Het gaat hier om de oudste gasfabriek van ons land. ontworpen als staalconstructie om uiteindelijk, als een van de eerste bouwkundige structuren in Nederland, te worden uitgevoerd in gewapend beton. Haar huidige voorkomen laat het premature gebruik van beton goed zien, welke deels verantwoordelijk voor haar verval. Een rijksmonument om te conserveren, in plaats van restaureren.

Echter, laten de geplande infrastructurele wijzigingen (project Belvedere) die Maastricht op dit moment ondergaat, het gebouw niet onaangetast. Een nieuwe aanlanding van de Noorderbrug, maakt dat een achttal rijbanen het gebouw zal doorkruisen. Een gedeeltelijke sloop staat reeds gepland.

Dit collideren tussen infrastructuur  en rijksmonument is een eerste pijler van mijn ontwerp. De tweede houdt zich bezig met haar herbestemming, haar nieuwe rol als schakel tussen Frontenpark en Industrieterrein Bosscherveld .

Allereerst koos ik ervoor om enkel de delen die horen bij het oorspronkelijke ontwerp van de gasfabriek te handhaven. Een gedeeltelijke sloop ter hoogte van de kolenloodsen was onvermijdelijk om het gewenste verkeer doorgang te bieden. Echter, door een behoud van een klein stukje van het gebouw, blijft haar grootte te allen tijde zichtbaar. De gekozen doorsnijding van de structuur geeft inzicht in haar functioneren als kolenopslag. De nieuwe loopbrug maakt een verbinding mogelijk tussen creatieve- en industriële sector, zowel letterlijk als figuurlijk.

In het hoofdgebouw (stokerij) vindt haar nieuwe functioneren plaats: als intermediair tussen makers en ontwerpers. Op de plaats van de oorspronkelijke ovens, worden een tweetal nieuwe volumes geïntroduceerd waarin ateliergebouw, presentatieplatform, hoorzaal en facilitaire ruimten gehuisvest zijn.