ondernemen
Onze eerste podcast: een quasi trendanalyse over de opkomst van de koffie-boon-branders, bijzondere thuisstokers en lokale sokkenbreiers - en waarom we daar nog lang geen genoeg van kunnen krijgen. Luister je mee?
Read Morehoe authentiek is authentiek tegenwoordig nog, en in AH binnenkort weer chips zonder handgeplukt zeezout.
Read Moredeze week in ons blog: de opkomende trend voor 2018 en hoe jij daar op kunt inspelen.
Read More
bron: pixabay
Deze week in ons blog: “waarom overvolle restaurants, meer mensen trekken - en hoe jij daarop kunt inspelen”.
Read More
Je hebt er echt alles aan gedaan; een scherpe prijs, nette kamers, je voldoet aan de laatste duurzaamheids eisen, en misschien heb je zelfs een nieuw hip wandtapijt aan de muur gehangen. En toch loopt je doelgroep straal voorbij aan al je goede bedoelingen. Wat is er aan de hand? En waarom blijft niemand hier meer slapen?!
Functionele hotels (die vooral “gezellig” zijn) schoten ooit als paddestoelen uit de grond. Het “home-away-from-home-idee" bleek een prima exploitabel hotel concept. Geboren vanuit de toename van het zakelijke reizen in de jaren 60 van de vorige eeuw, is het grootste deel van ons hospitality landschap dan ook flink verhuiselijkt. Zo kun je je familie portretten op voorhand uploaden in de digitale fotolijsten, selecteer je inmiddels je eigen geurtjes en shampoo voor, staan je tv zenders in dezelfde volgorde als thuis (echt!), en word je aangesproken bij je voornaam (mits je dat hebt aangekruist bij je online boeking). Oftewel: ze doen er echt alles aan om je “thuis” te laten zijn.
Maar deze hotels hebben het zwaar… Want wie kan er nu beter een huiselijke omgeving creëren dan die particulieren zelf! Onder het ronkende motto ‘Welkom Thuis' zijn er, in meer dan 190 landen, ‘unieke' locaties te boeken via airBNB. Wereldwijd 17 miljoen boekingen vorig jaar! ook al zeggen ze van niet; ze zijn - by far - het grootste hotel ter wereld. En ditmaal geen kunstmatig en geforceerd “thuis” - maar een echt thuis. Van iemand anders weliswaar. Maar het is vooral de authenticiteit daarvan die haar gasten goed weten te waarderen.
Tijd voor verandering dus! Trek dat wandtapijt van de muur en durf een nieuwe weg in te slaan. Als gasten voor een echt hotel kiezen in hun vrije tijd, dan willen ze zich dus vooral weer “gast”, of op zijn minst “bijzonder”, voelen. En zich vooral niet “thuis” wanen tijdens hun kortstondige verblijf van huis .
InterAlter interieurarchitecten bedenkt bijzondere belevingen voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich durven te onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met marketing tactieken en weet zo de commerciële belangen van hun klanten te omarmen. In 2015 haalden zij met het Kaboom Hotel de Entree Magazine Hopitality Award binnen voor “best hotel concept” , en ook dit jaar zijn ze wederom genomineerd met het nieuwe concept voor het recent verbouwde Mabi city centre Hotel in Maastricht.
Meer weten? check www.interalter.nl of bel direct voor een kennismakingsgesprek: 043 - 311 8341
“Wat vind jij?”, klonk het ineens in stereo. Twee groene ogen haalden me abrupt uit het kortstondig dagdromen dat ik mijzelf had toegestaan. We struinden tenslotte al drie uur over Strijp voorzien van een enkelzijdige koptelefoon. Waarvan later bleek dat je het volume toch zelf kon regelen. Het was voor het eerst, dat ik mee mocht lopen in zo’n designtour die je langs alle hotspots (en sponsors) leidde (waarvoor dank!). Volledig overtuigd van het oriënterend vermogen van mijn gids, liet ik mij mak en gedwee doorheen de veelheid aan creatief geweld gidsen. Een zacht kwetterend stemmetje vertelde mij steevast wat er links of rechts te zien was, en maakte iedere vorm van eigen initiatief onmogelijk. Net als in een goed huwelijk luisterde ik niet altijd even aandachtig. Ik hoefde immers niet te antwoorden. Maar nu wel! Nu stond ze voor me en stelde een directe vraag; “Wat vind jij?”… echode nogmaals door mijn hoofd. Bliksemsnel analyseerde ik het voorhanden materiaal en antwoordde: “verschrikkelijk! Ik ben er helemaal klaar mee…“. Inmiddels waren het diezelfde ogen die mij ietwat verbouwereerd aanstaarden - dit behoefde enige uitleg…
Voorzichtig (want ik besefte dat een voorzichtige woordkeuze nu cruciaal was), tastte ik mijn vocabulaire af naar de juiste woorden om mijn gevoel uit te leggen. Het onderwerp, beste lezer, was het zoveelste (her)geproduceerde object uit een armzalig verpulverd post-plastic-fabrikaat. Een prima ontwerp, en dito slim gebruik van materiaal en bijbehorende eigenschappen - dus dat kon het niet zijn. Mijn reactie was zo intuïtief (en stellig) geweest dat het moeite kostte om direct te achterhalen waarom ik zo reageerde op een product (en denkwijze) dat de druk op het milieu leek te ontlasten. Maar dat was ook precies de oorzaak van de knoop in mijn maag; het gemak van het recyclen in zijn algemeenheid; het lijkt inmiddels een cultuur op zich te worden. Waarbij materiaaleigenschappen er steeds minder toe doen - zolang het maar duidelijk zichtbaar hergebruikt afval is.
Waar een handvol industriële toeleveranciers hun best doen om gifvrije of zelfs volledig biologisch afbreekbare (kunst)stoffen te produceren, roert de design industrie - met haar beste bedoelingen -nog steeds massaal in een pap van gedegradeerd, en mogelijk toxisch, plastic om daar slim opnieuw producten van de maken, ad infinitum.
Bij ieder gesprek met een toeleverancier van niet-natuurlijk materialen word ik om de oren geslagen met de belofte dat het nog altijd “gerecycled” kan worden, waardoor “recycling" mijn toegang tot de hemelpoort lijkt te zijn. Met andere woorden: het verzacht de voelbare noodzaak aan nieuwere en slimmere materialen.
Beste lezer, vergeef me mijn abrupte mening, maar zolang niemand ruwe olie maakt van ingezameld huisvuil - word ik veel gelukkiger van de bio-based kunststoffen die oplossen in zoutwater (bye bye plastic-soup), of een biologische kunststof uit schimmels voor de verpakkingsindustrie. Nieuwe, slimme en vooral biologische oplossingen die straks het hele ge-recycle-gedoe overbodig maken - sterker nog; die zelfs verspilling uitlokken omdat dat goed zou zijn voor ons ecosysteem.
Wij verheugen ons op die toekomst! (...en tot die tijd proberen we zo min mogelijk schade te berokkenen).
InterAlter interieurarchitecten ontwerpt bijzondere (en duurzame) interieurs voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich willen onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met marketing tactieken en weet zo de commerciële belangen van hun klanten te omarmen. Lees meer over interAlter op www.interalter.nl
