DDW2017: nog geen ruwe olie uit huisvuil

designtour

“Wat vind jij?”, klonk het ineens in stereo. Twee groene ogen haalden me abrupt uit het kortstondig dagdromen dat ik mijzelf had toegestaan. We struinden tenslotte al drie uur over Strijp voorzien van een enkelzijdige koptelefoon. Waarvan later bleek dat je het volume toch zelf kon regelen. Het was voor het eerst, dat ik mee mocht lopen in zo’n designtour die je langs alle hotspots (en sponsors) leidde (waarvoor dank!). Volledig overtuigd van het oriënterend vermogen van mijn gids, liet ik mij mak en gedwee doorheen de veelheid aan creatief geweld gidsen. Een zacht kwetterend stemmetje vertelde mij steevast wat er links of rechts te zien was, en maakte iedere vorm van eigen initiatief onmogelijk. Net als in een goed huwelijk luisterde ik niet altijd even aandachtig. Ik hoefde immers niet te antwoorden. Maar nu wel! Nu stond ze voor me en stelde een directe vraag; “Wat vind jij?”… echode nogmaals door mijn hoofd. Bliksemsnel analyseerde ik het voorhanden materiaal en antwoordde: “verschrikkelijk! Ik ben er helemaal klaar mee…“. Inmiddels waren het diezelfde ogen die mij ietwat verbouwereerd aanstaarden - dit behoefde enige uitleg…

voorzichtig

Voorzichtig (want ik besefte dat een voorzichtige woordkeuze nu cruciaal was), tastte ik mijn vocabulaire af naar de juiste woorden om mijn gevoel uit te leggen. Het onderwerp, beste lezer, was het zoveelste (her)geproduceerde object uit een armzalig verpulverd post-plastic-fabrikaat. Een prima ontwerp, en dito slim gebruik van materiaal en bijbehorende eigenschappen  - dus dat kon het niet zijn. Mijn reactie was zo intuïtief (en stellig) geweest dat het moeite kostte om direct te achterhalen waarom ik zo reageerde op een product (en denkwijze) dat de druk op het milieu leek te ontlasten. Maar dat was ook precies de oorzaak van de knoop in mijn maag; het gemak van het recyclen in zijn algemeenheid; het lijkt inmiddels een cultuur op zich te worden. Waarbij materiaaleigenschappen er steeds minder toe doen - zolang het maar duidelijk zichtbaar hergebruikt afval is. 
Waar een handvol industriële toeleveranciers hun best doen om gifvrije of zelfs volledig biologisch afbreekbare (kunst)stoffen te produceren, roert de design industrie - met haar beste bedoelingen -nog steeds massaal in een pap van gedegradeerd, en mogelijk toxisch, plastic om daar slim opnieuw producten van de maken, ad infinitum.  

noodzaak

Bij ieder gesprek met een toeleverancier van niet-natuurlijk materialen word ik om de oren geslagen met de belofte dat het nog altijd “gerecycled” kan worden, waardoor “recycling" mijn toegang tot de hemelpoort lijkt te zijn. Met andere woorden: het verzacht de voelbare noodzaak aan nieuwere en slimmere materialen.

ge-recycle-gedoe overbodig

Beste lezer,  vergeef me mijn abrupte mening, maar zolang niemand ruwe olie maakt van ingezameld huisvuil - word ik veel gelukkiger van de bio-based kunststoffen die oplossen in zoutwater (bye bye plastic-soup), of een biologische kunststof uit schimmels voor de verpakkingsindustrie. Nieuwe, slimme en vooral biologische oplossingen die straks het hele ge-recycle-gedoe overbodig maken - sterker nog; die zelfs verspilling uitlokken omdat dat goed zou zijn voor ons ecosysteem.  

Wij verheugen ons op die toekomst! (...en tot die tijd proberen we zo min mogelijk schade te berokkenen).

interAlter

InterAlter interieurarchitecten ontwerpt bijzondere (en duurzame) interieurs voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich willen onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met marketing tactieken en weet zo de commerciële belangen van hun klanten te omarmen. Lees meer over interAlter op www.interalter.nl

Ode aan de fruitschaal

Terwijl de koortsigen er mee gesterkt werden, leerde menig startende schilder er zijn eerste stilleven mee beheersen. Een oplettende passant kon moeiteloos het jaargetijde bepalen aan de hand van haar inhoud en jonge moeders toonden gastvrij hun verse vruchten op een bed van gepunnikt kant. Maar ondanks haar multifunctionele gebruik en vrolijke voorkomen, is ze inmiddels toch langzaam verdwenen uit het west-Europesche interieur. Nee, de moderne mens bewaart heden ten dage haar voorraad (quasi) vers fruit en vrucht (afkomstig uit de hele wereld) liever in de koelkast. Angstvallig, weggeborgen voor de wildgroei aan schimmels en gevleugelde insecten die met hun komst een nieuw stadium van het rijpingsproces inluiden. Compleet overbodig trouwens, want ook jam koopt men inmiddels gewoon bij de Albert-Heijn.

Bij die laatsten der Batavieren waar er mogelijk wel nog een fruitschaal (of mand) op tafel staat, doet deze eerder dienst als algemeen vangnet voor gevonden voorwerpen, sleutelbossen, kleingeld en batterijen.  De fruitschaal, beste lezer, heeft haar functie verloren en is gedegradeerd tot familie van de rommel-lade.

Maar er is hoop, beste binnenmens - niet alleen is vers lokaal fruit (incluis rotte plek) weer hip, ook de gehaakte kleedjes komen wij weer in veelvoud tegen. Combineer dat met de integratie van gezelschapsspelletjes, contactoos betalen, en de nieuwste gezichtsherkenning-software op je iPhone. En het is een kwestie logisch redeneren dat we binnenkort aanzienlijk minder bergruimte nodig hebben voor sleutelbossen, betaalkaarten, dobbelstenen, spaarzegels, paspoorten en andere aanverwante zaken die wij inmiddels bijna allemaal al digitaal aangeleverd krijgen. En daarmee komt, geheel onverwacht,  de functie van onze fruitmand weer vacant! 

Om jullie niet geheel onwetend achter te laten in deze plotselinge her-opkomst van een bijna verloren volkscultuur (lees: trend) - hebben we, geheel tot uw dienst, een top drie van must-have fruitschalen voor je geselecteerd die meehelpen in een gezonder interieur. 

nb. Zeker interessant voor onze zakelijke klanten - aangezien voldoende fruit en vrucht zorgt voor fittere en vitalere werknemers. 

InterAlter interieurarchitecten ontwerpt bijzondere interieurs voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich willen onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met marketing tactieken en weet zo de commerciële belangen van hun klanten te omarmen. Lees meer over interAlter op www.interalter.nl

unique fruit door Harry Allen (meer info)

Twitable door Seletti (meer info)

Hollowware door Kim Buck (meer info)

onderzoek: Buiten blijkt toch niet gezond?

Gure wind giert langs het thermopeen glas, en een bijna onhoorbaar piepje geeft aan dat de ketel zijn werk doet. Weldra klotst een eerste stroom gelukzalig water door mijn radiatoren en rekt ons eeuwenoud kasteel zich nog eenmaal uit - voordat ze in een heerlijke winterslaap wegdoezelt. Hallo herfst - hallo seizoen van de interieurarchitect.

Een snelle check op google bevestigt mijn vermoeden meteen. We zijn helemaal geen buitenmensen. De hedendaagse west Europesche homo sapiens is niet meer opgewassen tegen de elementen. Bij een eerste kuch of nies, wordt de bouillon op het vuur gezet, en klinkt het aloude devies; “blijf jij maar even binnen”. En daar blijft het niet bij, binnenblijven blijkt ook een betrouwbaar remedie voor ontstoken keelamandelen, hooikoorts en zelfs zweetvoeten! Sterker nog - niet alleen onze moeders en internet-artsen pleiten voor een gezonde binnencultuur, ook de overheid houdt ons van de straat. Zo werden we afgelopen zomer nog gewaarschuwd voor een teveel aan “zonkracht”, zorgde smog voor de nodige ademhalingsproblematiek op straat, en roept de brandweer steevast “houdt ramen en deuren gesloten” . Maar als klap op de vuurpijl, werd het in Amsterdam plaatselijk veiliger na het in acht nemen van een avondklok voor overlast zorgende asielzoekers (die blijkbaar binnen beter gedijen).

Na (lokaal) onderzoek blijkt 98% van de mensen, die hun oer-instincten toch niet kunnen weerstaan, altijd een volgend interieur tot doel te hebben van hun missie. Dat kan een fijn restaurant of bruin cafe zijn. Maar de grootste overwinning bleek men te ervaren bij het daadwerkelijk bereiken van een naar-bloedworst-met-appel-geurende-boshut, na een helse tocht door het groen dat Nederland rijk is.

Ik wens u allen een heerlijke herfst (binnenshuis of te gast bij uw lokale horeca ondernemer).

roger haan
interieurarchitect bij InterAlter

InterAlter interieurarchitecten ontwerpt bijzondere interieurs voor de zakelijke markt en werkt voornamelijk voor ondernemers die zich willen onderscheiden. Het buro combineert interieurarchitectuur met marketing tactieken en weet zo de commerciële belangen van hun klanten te omarmen. Lees meer over interAlter op www.interalter.nl